Op de Oudezijds Achterburgwal domineerde Casa Rosso. Het sekspaleis van Zwarte Jopie waar allerlei vormen van live shows en films kon worden bekeken. Zwarte Jopie was een zakenman en wilde zijn bedrijf geen louche uitstraling geven. Het bedrijf omvatte meerdere panden aan de Oudezijds Achterburgwal die weer in verbindingen stonden met enkele panden aan de Oudezijds Voorburgwal. De omgeving van Casa Rosso werd door de medewerkers van Zwarte Jopie schoon gehouden. Niet alleen van straatvuil, maar ook menige junk en zakkenroller maakte een omweg. Op de gracht liet Zwarte Jopie diverse bloembakken zetten en in de gracht voor Casa Rosso liet hij onderwaterverlichting aanbrengen een een spuitende fontein. Zo had Casa Rosso niet alleen een verzorgde uitstraling maar ook een veilige omgeving voor de klanten. Het bedrijfslogo was de ROZE OLIFANT met stropdas. Zo gebeurde het dat voor de deur van Casa Rosso aan de waterkant op een aanhanger een levensgrote, zo'n vier meter hoge (exclusief de omhoog staande slurf) roze olifant verscheen. In die tijd kon er nog aan de waterkant geparkeerd worden. De roze olifant nam enkele parkeerplaatsen in beslag. Dit tot (stille) ergernis van buurtbewoners en politie. Op een dag had groep 6 middagdienst en H.O en J.P. namen een pitauto en gingen op surveillance; Lange Niezel in en rechtsaf de Oudezijds Achterburgwal op. Verschrikt keken zij in de richting van Casa Rosso. Grote steekvlammen kwamen uit de slurf van de olifant en blakerden de bladeren van de naast staande bomen. Zwarte Jopie had een "kunstenaar" opdracht gegeven de aandacht op de roze olifant te vergroten door er een vuurspuwende olifant van te maken. Vanuit het pand had hij een petroleumleiding gelegd naar de slurf van de olifant. Dit is de limiet dachten HO en JP. Zij namen de olifant en de aanhanger in beslag. Briesend kwam Zwarte Jopie met enkele "gespierde" medewerkers naar buiten en de situatie werd dreigend, maar de politie van bureau Warmoesstraat hield voet bij stuk. De brigadier en de andere groepsleden van groep 6 kwamen ondersteunen. Aan Zwarte Jopie werd duidelijk gemaakt dat de roze olifant in beslaggenomen was en al moest het hele korps hier komen, die olifant ging mee. Maar ook, dat door de inbeslagneming de olifant onder beheer was gekomen van de politie en iedereen, ook Zwarte Jopie, die iets ondernam om dit tegen te gaan of de olifant zou vernielen, werd aangehouden. De hamers bleven achter de rug van de gespierde medewerkers van Zwarte Jopie. Een politiekraanwagen was inmiddels aangekomen en de aanhanger werd aangekoppeld en weggereden. Het was toch mogelijk geweest dat de medewerkers van Casa Rosso een mager "schlemieltje" hadden weten op te jutten de banden van de aanhanger lek te steken. Hij mocht de nacht doorbrengen op het bureau. Ook met lege banden kon de aanhanger rijden. Een saillant detail is dat op hetzelfde moment de leiding van bureau Warmoesstraat aan het overleggen was op welke wijze de roze olifant van Zwarte Jopie kon worden weggehaald. Enige tijd later werd de olifant door justitie weer terug gegeven aan Zwarte Jopie en de olifant heeft nog een lange tijd op de kinderspeelplaats aan de Zeedijk gestaan. Jaren later is Casa Rosso door brandstichting een prooi geworden van de vlammen. Daarbij vielen enkele slachtoffers te betreuren. Op de plaats waar Casa Rosso heeft gestaan verrezen nieuwbouw-woningen en een gedenkteken voor de slachtoffers van de brand.
|
