`Vroeger waren de tijden anders`....een veel gehoorde kreet van `oudere` dienders. Tegenwoordig worden de anekdotes van vroegere belevenissen, al dan niet aangedikt, smeuïg verteld tijdens de maaltijd of de koffie. De tijden zijn veranderd. Enerzijds is dat heel goed, anderszijds denk ik nog wel eens glimlachend terug aan de streken die we hebben uitgehaald. Streken waarvan de tegenwoordige politieambtenaren hun wenkbrauwen fronsen en in zich zelf vragen of het BIO ( bureau Interne Onderzoeken ) hier iets van zou vinden. Contacten in de buurt werden sterk afgeraden, contacten met lieden die op een duistere manier hun brood verdienden. Dat is natuurlijk uitstekend en hoort ook zo. Maar ook over de contacten met de gewone horeca had men een mening. Dat is iets waar ik altijd mijn eigen weg in heb bewandeld. Het is namelijk niet zo dat iedere Wallen- of Zeedijkbewoner van minder allooi was. Er woonden en werkten ook ` normale` mensen. Althans, met normaal bedoel ik dan `niet crimineel`.! Zo had je vroeger in de Nieuwe Brugsteeg het cafe van Jenny. Jenny was een echte Amsterdamse die samen met haar man Martin een cafe runde. Jenny was een echte volksvrouw met een grote mond en een heel klein hartje dat ook nog eens op een hele goede plaats zat. Tegenwoordig zit in het pand van Jenny een Thai -bar en hoor je geen Hazes meer uit de luidsprekers maar live opgenomen cirkelzagen waar een zwerfkat doorheen gehaald wordt. Jenny was politie-minded. Jenny hield van haar jongens van de Warmoesstraat en ze zorgde dan ook dat het hen aan niets ontbrak. Tegenwoordig is het niet wenselijk om ergens binnen te stappen en een praatje te maken onder het genot van een koppie koffie. Er moet een bepaalde distantie zijn tussen de horeca en de dienders. Tot op zekere hoogte ben ik het hier roerend mee eens alleen ben ik wel van mening, nog steeds, dat we er in de eerste instantie zijn om de buurt leefbaar te houden. Hier horen dus ook contacten met bewoners bij. Terug naar Jenny. Het taalgebruik van Jenny was verre van ABN. Jenny wond er geen doekjes om wat betreft het duidelijk maken van haar standpunt. Menige krachtterm werd ter onderstreping van haar mening aan het gesprek toegevoegd. Maar ik kwam er graag. Het was Jenny die hartje winter voor haar bekende dienders een kop erwtensoep klaar had staan. Het was Jenny die altijd vroeg of je een bakkie wilde. Nimmer in die jaren heb ik Jenny iets van een wederprestatie horen vragen. Mensen zoals Jenny zijn er bijna niet meer in de buurt. Het grote geld en de moderne mens heeft bezit genomen van de Zeedijk en een groot deel van de Wallen. De sfeer is allang niet meer zoals vroeger. Komt dit door de verandering in bewoners of komt dit door de verandering van de mentaliteit van de dienders? ...ik weet het niet. Een ding weet ik wel...ik mis mensen zoals Jenny. 
|