Auteur:John Elberse
Jaar: onbekend
Strop
Op een dag had ik uit mijn verzameling stropdassen thuis een zwarte, smalle lederen stropdas uitgekozen om die dag hangend onderwerp te zijn.

Johnny ging op chique zullen we maar zeggen!

Toen hadden we op de afdeling nog onze Els O; een schat van een meid, die toch wel gespeend was van enige humor.

Dat was ook wel nodig als enige vrouw tussen al die mannen daar. Maar van messen moest Els niets hebben. Niet dat ze daar bang voor was maar gewoon... nee, messen waren niets voor haar.

Nu had ik uit een zaak een stilleto die nog gedeponeerd moest worden. Met dat ding liep ik nog wel eens te spelen bij Els die dat dus niet leuk vond. Klik-klak, lemmet in, lemmet uit. En wat was er nou leuker om die siletto vlak voor voeten in de houten vloer te werpen?
Els had me al een paar keer gewaarschuwd: John, niet doen! Maar toch doorgaan he?
Voor de zoveelste keer prangde ik de punt van de stiletto vlak voor haar voeten in de houten vloer. Maar toen!
Ik bukte om hem weer uit de vloer te trekken en waar ze nou zo snel die schaar vandaan haalde, ik weet het nog steeds niet.
Binnen no-time was mijn leren stroppie gehalveerd tot een zielig stukje van een paar centimeter. Beteuterd stond ik naar het restant stropdas om mijn nek te kijken.
Shit!
Eigen schuld zou je zeggen. Inderdaad, eigen schuld. Da's lekker!
"Els" zei ik tegen haar maar dat maakte geen indruk op haar. Ze glunderde min of meer bij het zien van hetgeen zij had aangericht. "Ik had je gewaarschuwd jongen" zei ze lachend tegen me "Weet ik en het is ook niet erg, ware het niet dat het stroppie niet van mij is
Ooit wel eens iemand rood zien worden? Van Ria?!" stamelde Els. Yes" Els uitte zich wel in 100 verontschuldigingen richting mijn ex , maar ik zei dat die dat echt niet zou kunnen waarderen
Niks aan de hand. Restant weggegooid en het boordje opengegooid Zit ik diezelfde avond thuis, wordt er gebeld.

Ik sta op en doe de voordeur open waar ik onze Els zie staan met een zakje van C & A in haar handen. Of ik dat aan Ria wilde geven want ze vond het vreselijk dat ze de stropdas van Ria had vernaggeld.

In het zakje zat een nieuwe zwarte lederen stropdas met het prijskaartje er nog aan. Ik heb haar binnengelaten (ze was tenslotte niet voor niets uit Bussum naar me toe gekomen) en heb toen maar verteld dat het toch MIJN stropdas was en niet van mijn ex. Els lachtte als een boer met kiespijn maar ik heb haar nooit meer met wat voor mes dan ook geplaagd.
MAAR IK HAD WEL EEN NIEUW STROPPIE!!!!