Auteur: Henk Jansen
jaar: 1995
Vrijwillige baliemedewerker aan de Warmoesstraat en later Beursstraat.
De moordenaar

Hier een verhaal van een man, die als hobby (vrijwillig) mensen aan de balie van het bureau Warmoesstraat, te woord wilde staan.
Deze man, toen al op leeftijd en ik dacht gepensioneerd, was een welkome aanvulling op het personeel.
Hij nam een behoorlijke druk van ons af ten aanzien van mensen, die met allerlei klachten en onzin verhalen aan het bureau kwamen.
Henk was voor ons, als personeel, bijna tot alles bereid om te doen. Hierdoor kregen wij wat meer tijd om te zijn waar wij hoorden, op straat namelijk.

Ik vind het nog steeds een fantastische man en mis hem nog elke dag. Ik heb vrij regelmatig contact met hem via de e-mail of telefoon. Contact met de collega's die op de Warmoesstraat/Beursstraat hebben gewerkt en Henk hebben gekend, wordt zeer op prijs gesteld door Henk. Ook hij mist de sfeer aan het bureau.

Frank Dekker

Het was eind 1995 begin 1996. Ik was nog maar net een paar maanden aan het werk en wist eigenlijk nog helemaal niets. Toen er op een goede dag een Engelsman bij de balie kwam. Ik vroeg hem waarmee ik hem kon helpen.

Hij antwoordde heel zacht "I Am a killer". Ik dacht dat ik het niet goed had verstaan en vroeg hem het nog eens te zeggen. Ik hoorde opnieuw dat deze man heel zacht tegen mij zei: "I Am a killer".

Ik schrok toen toch wel even en ik had het dus wel goed verstaan. Opnieuw zei de man, met zeer zachte stem, tegen mij: "I Am a killer". Veel ervaring had ik niet maar ik voelde wel dat dit serieus was. Daarom ging ik naar Edwin (hij was toen nog bij de uniformdienst) en vertelde hem het verhaal.

Edwin vroeg aan mij wat ik er van dacht. Ik vertelde hem dat ik dacht dat het best wel eens waar kon zijn en stelde voor om de man even binnen te halen. Zo gezegd zo gedaan en de man kwam terecht in de voorgeleidingsruimte. Je begrijpt een HovJ er bij en even later ook de recherche. Als klap op de vuurpijl kwamen er wat later ook nog wat mensen
van het HB bij.

Om een lang verhaal kort te maken had deze Engelsman inderdaad 6 jaar eerder
een hoteleigenaar (ik meen ergens op het Singel) neergelegd. Daarna is hij weer terug gegaan naar Engeland.
Hij kwam daar toch in gewetensnood en ging naar zijn huisarts. Deze adviseerde hem terug te gaan naar Nederland om zich daar alsnog aan te geven.

Zo kwam hij dus bij mij terecht en uiteindelijk in de cel.
Hij kreeg 6 jaar gevangenisstraf. Els (recherche) heeft mij een paar dagen later nog bijgepraat. Zij vertelde mij wat er gebeurd was en liet ook wat foto's zien.
De man had door een kussen de hoteleigenaar enkele malen door het hoofd geschoten. Het was een grote bende in die kamer. Toch was ik wel blij dat ik even werd bijgepraat, het gaf mij het gevoel dat ik er nu ook echt bij hoorde.

Natuurlijk had ik in de paar maanden die vooraf gingen al heel wat andere zaken meegemaakt. Maar dit was voor mij de eerste ernstige zaak.