Auteur:
Henk Jansen jaar: 1995 Vrijwillige
baliemedewerker aan de Warmoesstraat en later Beursstraat.
|
De
moordenaar |  |
Hier een
verhaal van een man, die als hobby (vrijwillig) mensen aan de balie van het bureau
Warmoesstraat, te woord wilde staan. Deze man, toen al op leeftijd en ik dacht
gepensioneerd, was een welkome aanvulling op het personeel. Hij nam een behoorlijke
druk van ons af ten aanzien van mensen, die met allerlei klachten en onzin verhalen
aan het bureau kwamen. Henk was voor ons, als personeel, bijna tot alles bereid
om te doen. Hierdoor kregen wij wat meer tijd om te zijn waar wij hoorden, op
straat namelijk.
Ik vind het nog steeds een fantastische man en mis hem
nog elke dag. Ik heb vrij regelmatig contact met hem via de e-mail of telefoon.
Contact met de collega's die op de Warmoesstraat/Beursstraat hebben gewerkt en
Henk hebben gekend, wordt zeer op prijs gesteld door Henk. Ook hij mist de sfeer
aan het bureau.
Frank DekkerHet
was eind 1995 begin 1996. Ik was nog maar net een paar maanden aan het werk en
wist eigenlijk nog helemaal niets. Toen er op een goede dag een Engelsman bij
de balie kwam. Ik vroeg hem waarmee ik hem kon helpen. Hij
antwoordde heel zacht "I Am a killer". Ik dacht dat ik het niet goed
had verstaan en vroeg hem het nog eens te zeggen. Ik hoorde opnieuw dat deze man
heel zacht tegen mij zei: "I Am a killer". Ik
schrok toen toch wel even en ik had het dus wel goed verstaan. Opnieuw zei de
man, met zeer zachte stem, tegen mij: "I Am a killer". Veel ervaring
had ik niet maar ik voelde wel dat dit serieus was. Daarom ging ik naar Edwin
(hij was toen nog bij de uniformdienst) en vertelde hem het verhaal. Edwin
vroeg aan mij wat ik er van dacht. Ik vertelde hem dat ik dacht dat het best wel
eens waar kon zijn en stelde voor om de man even binnen te halen. Zo gezegd zo
gedaan en de man kwam terecht in de voorgeleidingsruimte. Je begrijpt een HovJ
er bij en even later ook de recherche. Als klap op de vuurpijl kwamen er wat later
ook nog wat mensen van het HB bij.
Om
een lang verhaal kort te maken had deze Engelsman inderdaad 6 jaar eerder een
hoteleigenaar (ik meen ergens op het Singel) neergelegd. Daarna is hij weer terug
gegaan naar Engeland. Hij kwam daar toch in gewetensnood en ging naar zijn
huisarts. Deze adviseerde hem terug te gaan naar Nederland om zich daar alsnog
aan te geven.
Zo kwam hij dus bij mij terecht en uiteindelijk in de cel.
Hij kreeg 6 jaar gevangenisstraf. Els (recherche) heeft mij een paar dagen
later nog bijgepraat. Zij vertelde mij wat er gebeurd was en liet ook wat foto's
zien. De man had door een kussen de hoteleigenaar enkele malen door het hoofd
geschoten. Het was een grote bende in die kamer. Toch was ik wel blij dat ik even
werd bijgepraat, het gaf mij het gevoel dat ik er nu ook echt bij hoorde.
Natuurlijk
had ik in de paar maanden die vooraf gingen al heel wat andere zaken meegemaakt.
Maar dit was voor mij de eerste ernstige zaak.
|