Auteur: Piet Middelkoop
jaar: 1982
Het havengebouw achter het Centraal Station was in die tijd een beruchte "Afwerkplek" waar zo op het oog alleen maar vrouwelijke hoeren werkzaam waren.

Op het oog vrouwelijke hoeren, omdat wij onze pappenheimers wel kenden in de loop van de tijd.
Vrouwen die daar liepen die zo op het eerste oog er redelijk vrouwelijk uitzagen, maar waarvan wij wisten dat het mannen waren.
Complete mannen, maar ook mannen met "echte borsten" en een mannelijk geslachtsdeel. Al deze hoertjes verdienden bij het havengebouw oraal hun dagelijkse noodzaak.

Een van hen, Karel in zijn paspoort en Charlotte voor zijn vrienden, liep regelmatig op de Zeedijk gehuld in vrouwelijke kleren. Karel werd een keer aangehouden voor drugsbezit en werd voorgeleid aan het bureau. Toen Karel binnen werd gebracht onstond al gauw het volgende plan:
Karle zag er behoorlijk Charlotte-achtig uit. Een bontjas, een bontmuts en bont gedrapeerd over zijn onderbenen, zodat het er uit zag alsof zij brede bontlaarsjes droeg. Karel was in de loop der tijden al behoorlijk afgetakeld en dat was hem als Charlotte ook aardig af te zien.
Omat hij was voorgeleid voor de Opiumwet, moest hij in het fouileeringshok gepeld worden. Alle opiumverdachten werden daar tot in hun blote kont gefouileerd om er zeker van te zijn dat er geen shotjes verstopt waren op het lichaam.

De nieuwste vrouwelijke collega aan het bureau viel dan ook de beurt om deze vrouwelijke verdachte te fouilleren. Op het moment dat zij het hok in ging, werd het al drukker bij de deur van het fouilleerhok, en ja hoor, het was even wachten, maar met een luide gil en knetterende vloek kwam "de aap uit de mouw" zullen we maar zeggen……… "Getver, het is een kerel……."
Op het moment dat dit geroepen werd, maakten de mannelijke collega's zich uit de voeten….. eigenlijk wilde niemand dit klusje klaren. Ook ik probeerde semi-nonchalant de wcdt-ruimte te verlaten…. Echter, met luide stem werd geroepen: "Middelkoop, wil jij deze verdachte even fouilleren!"

Gekleed met handschoenen stond ik daar dan in het hok met Karel: " Ja, doe je beehaatje maar uit en til je borstjes even omhoog", …de rest laat ik aan jullie verbeelding over.