Auteur: Franck van Dooren
jaar: 1984
Kraakaktie

Het is 1984 en ja, daar sta je dan. Je hebt de Politieschool doorlopen, Posthuis gedraaid, ME opleiding gevolgd en 3 maanden paraat geweest en de volgende stap is richting Warmoesstraat.

De eerste kennismaking met de Warmoesstraat is de 9de Dienstgroep, een dienstgroep die geheel buiten het bestaande 8-groepenrooster draaide.
De groep bestond uit een brigadier (Hans) en een aantal mentoren (Piet, Ben en Tom) en niet te vergeten een aantal uiterst gemotiveerde maar onervaren jonge dienders. Mijn 9de dienstgroep bestond onder andere uit Astrid, Ineke, Jan, Jan-Jaap, Ruud, Alfred en Dennis.
Het eerste gegeven dat in onze breinen werd geprent, was dat de Zeedijk absoluut verboden gebied was. Ons gebied was de Nieuwmarkt, Wallen, Damrak/Rokin en Kalverstraat/Nieuwendijk en de Haarlemmerbuurt.

Na een initiele periode waarbij wij constant begeleid werden door een der mentoren, werden wij in koppels losgelaten op de bevolking van Amsterdam en de meute toeristen die Amsterdam bezochten.
Nu waren de 80-er jaren beroemd en berucht vanwege de kraakactiviteiten en aanverwante gebeurtenissen.

Eén van de aanverwante gebeurtenissen was de opkomst van de "kraak-café's".
De meest bekende in die tijd was "De Vergulde Koevoet" een uiterst illegaal etablissement waar alcohol werd geschonken, uiteraard gevestigd in een kraakpand, gelegen aan het Haarlemmerplein.
Nu was één van de taken van de 9de dienstgroep controle van de horeca-etablissementen in het bewakingsgebied. En elke uitbater wist direkt dat er een nieuwe 9de dienstgroep opgezet was als een aantal jonge dienders zijn of haar café binnenstebuiten keerden en allerlei bekende en onbekende vergunningen ter inzage opeisten.
Op een uiterst zonnige en warme ochtend waren een aantal koppels van de 9de dienstgroep her en der aan het surveilleren en via de portofoon in direkt contact met elkaar. Ik was naar ik mij kan herinneren gekoppeld met Ruud en wij hoorden via de portofoon Alfred aan de rest van ons vragen te komen naar het Stationsplein, alwaar na een tiental minuten 6 of 8 dienders samenschoolden.
Het hoe en waarom ben ik vergeten, maar Alfred was uiterst emotioneel naar aanleiding van een gebeurtenis met betrekking tot een kraakactie.
Hij vertelde ons luidkeels dat het te gek voor woorden was wat er allemaal gebeurde en stelde ons voor een horeca-inval te doen in, je raadt het: "De Vergulde Koevoet".

Nu had ik al enige jaren ervaring als marechaussee, werkzaam in Amsterdam en was betrokken geweest bij diverse grootschalige ontruimingen en had op eerste hand meegemaakt wat het zogenaamde "krakersalarm" inhield en de effectiviteit ervan.
Ik heb moeten praten als Brugman om Alfred en de overige aanwezige dienders tegen te houden om deze inval te doen met alle mogelijke gevolgen van dien en ben nog steeds blij dat mij dat toen gelukt is. Als ik er nu nog aan terugdenk vraag ik mij af wat de repercussies zouden zijn geweest van zo'n aktie, niet alleen van de kraakwereld maar ook van een korpsleiding en een stadsbestuur die uiterst voorzichtig met de kraakwereld omging.