Als jonge diender liep ik op de Geldersekade te surveilleren, samen met Leon (Opa). We zaten op de 9e dienstgroep in de periode 80/81 en moesten natuurlijk veel bonnen (KvO's) schrijven. Op de Bantammerbrug stond een ter hoogte van de Toko een auto geparkeerd met draaiende motor, de eerste overtreding. Uiteraard stelden wij als nieuwsgierige honden een nader onderzoekje in. Vervolgens zagen wij in de auto een grote stok liggen met pikhaak, volgens ons een wapenwetje, en dus nog een overtreding. Nu was het wachten op een eigenaar/bestuurder van deze auto. Na een korte tijd kwam uit de Chinese toko een schreeuwende vrouw aangerend. Het was niet zomaar een vrouw, het was een bloedmooie jonge vrouw. Ze was wulps gekleed en voorzien van zeer hoge hakken onder haar schoenen. Zo een mooie vrouw, wat moet die toch in deze buurt ? Ik keek mijn ogen uit, Leon iets minder, maar die was dan ook veel en veel ouder en ook nog getrouwd. Gelukkig hadden we nog niet veel ervaring in het uitschrijven en aanzeggen van een proces-verbaal, dus kon de staandehouding lekker lang duren. In die tijd moesten we nog het beroep van een verdachte weten. De verdachte heette Josefine en zij gaf aan van beroep hondentrimster te zijn. Ze gaf een adres op dat volgens ons toch wel hier in de buurt moest zijn. Hierop moesten we zwoele Josefine, zonder de inbeslaggenomen pikhaak, verder laten rijden. Enkele uren later liepen wij over de Wallen. Aangekomen in een rood belicht steegje keken we naar de naam van deze steeg. Het betrof de Oude Kennissteeg. Verbaasd en verwonderd keken wij elkaar aan, het betrof de straatnaam die Josefine ons had opgegeven. Uiteraard moesten we het naadje van de kous weten en liepen naar het opgegeven huisnummer. Met stomheid geslagen stonden we voor het raam te kijken naar...... jawel een bijna naakte Josefine, die een groot en mooi deel van haar vleeswaren toonde aan elke voorbijganger. Na enige tijd kwamen we tot bezinning, Josefine had tegen ons gelogen, een nader verhoor was dus noodzakelijk. We stapten het kamertje van Josefine binnen en voor ik iets kon zeggen of vragen, vroeg Leon aan haar: "Kan ik hier mijn hond laten trimmen ". Regelmatig kom ik Leon tegen, we werken allebei nog in deze schitterende buurt. De kennismaking met Josefine en ons eerste verbaal zullen we nooit vergeten. Nu, na ruim 20 jaar, zie ik Josefine nog wel eens lopen, dope en slechte vrienden hebben een mooie vrouw verwoest. 
|
