Auteur: Theo Evers Jaar: 2000

De Hindoe

De Amsterdamse Wallen is de buurt bij uitstek, waar veel psychisch gestoorden, illegale criminelen, criminelen en andere probleemveroorzakende mensen, uiteindelijk terechtkomen.
Ondanks de vele zorginstellingen is het dan de politie met wie zij vaak geconfronteerd worden en die hun problemen dan maar moet oplossen.

Zo kwam ook eens een Hindoestaanse man in beeld. Het was hartje winter toen een vrouw aan de balie kwam met de melding: "Ik vind het een schande. Dat de politie daar niets aan doet."
"Waar aan doet mevrouw?" , vroeg ik haar.

"Er zit verderop in de straat een man zonder benen en slechts gekleed in een lendedoek, in de kou op het trottoir."
Nadat de vrouw de lokatie van de man had uitgelegd, stuurde ik een voetpostje in die richting.
Enkele minuten later zag ik dat via de artiesteningang een Hindoestaanse man zonder benen, door twee grote dienders het bureau werd binnnengedragen. Hij werd in de voorgeleidingsruimte op de verdachtenbank geplaatst en ik zag dat de man het erg naar zijn zin had. Later bleek dat hij een behoorlijke slok op had.

Nadat ik zijn personalia eruit had gekregen, zocht ik in het systeem naar mogelijke meldingen betreffende deze man.
Ja hoor, hij was al enkele keren eerder aangehouden door collega's van omliggende bureau's terzake bedelen op straat.

De man bleek een asielzoeker te zijn, die geplaatst was in een asielzoekersopvangcentrum in Ter Apel.
Vandaar nam hij altijd "de benen" om zonder geldig plaatsbewijs met de trein naar de grote steden te reizen om daar te gaan bedelen.

Zomers viel dat niet zo erg op. Gekleed in zijn lendedoek zat hij dan op de grond nabij de spoorwegstations en met het bij elkaar gebedelde geld sleepte hij zich dan naar een kroeg, liet zich door bezoekers op een barkruk hijsen en zoop zijn geld op.
In de winter echter was de aanblik van de man in zijn lendedoek, een mensonterend tafereel.

Wat moest je met zo'n vent?

Hij bleek volgens de dagrapporten ook psychisch niet in orde te zijn, waarop ik de komst aan het bureau verzocht van de rijdende psychiater.
Ook deze kon later niets voor de man doen en vertrok onverrichterzake. Ik had ondertussen kontakt opgenomen met het opvangcentrum in Ter Apel en verzocht hen om de man op te komen halen.

Ik kon de man namelijk geen adequate hulp bieden. Moet je je eens voorstellen. De man moest naar het toilet. Ik roep twee dienders, die de man op het toilet moesten plaatsen en bij hem moesten blijven totdat hij de boodschap gedaan had. Gruwelijk.

Het antwoord uit Ter Apel was niet bemoedigend. Ze konden zo één twee drie geen vervoer regelen. Ja maar, ik kon de man ook niet in het bureau verzorgen.
Via de Amsterdamse GG en GD en de rijdende psychiater toch kunnen regelen dat de man met een ambulance naar Ter Apel zou worden vervoerd.

Ik was blij toen de ambulance met onze ongenode gast richting het verre Noorden vertrok. Tot nooit weer.

Dat had je gedacht.

Enkele dagen later moest een postje richting Lange Niezel, waar een man zonder benen, zijn drankrekening niet kon betalen.
Het was 'onze' Hindoe.
Daar gingen we weer. Tussen twee grote dienders naar het bureau gebracht, zat ie weer, schaars gekleed, bij mij in de voorgeleidingsruimte.

Volgens de dagrapporten was hij de dag na zijn overbrenging naar Ter Apel alweer door andere collega's aangehouden in het centrum van de stad en weer naar Ter Apel gebracht.

Mok daar nou weer mee? Dit wordt weer een gebed zonder end. Niemand van de zorginstellingen wilde hulp bieden. Zal ik hem op de trein naar Ter Apel zenden? Nee, dat kon toch niet. Stel je voor dat hem wat zou overkomen.

Aangezien ik op dat moment geen oplossing voorhanden had en de man geen goede zorg kon verlenen, besloot ik hem over te dragen aan de zorgen van specialisten. Ik liet de man brengen naar de 1e hulp van het ziekenhuis in Amsterdam Noord en liet hem daar achter ondanks de heftige protesten van het geneeskundig personeel. Tsja, ik kon er toch ook niets aan doen. De man had niets strafbaars gedaan maar behoefde wel geneeskundige zorg.
Uiteindelijk is later door tussenkomst van de Amsterdamse zorginstellingen een oplossing voor de man gevonden.

Wie werd de volgende?