Hartje zomer, een warme, zwoele zomeravond en de nachtdienst samen met maat Louis op pad. Vanuit de toenmalige overkapping over de Beursstraat, een glazen passerelle, tussen de Beurs van Berlage en de overzijde van de straat, had je een mooi uitzicht op de geparkeerde auto's. Nadat we ons daar geinstalleerd hadden met portofoon, verrekijker en een thermoskan koffie, kon de "jacht" op autokrakers beginnen. Met de collega's op het bureau de afspraak gemaakt dat als er een autokraker gesnapt werd, dat we dit direct doorgaven met vermelding van het signalement en de looprichting van de autokraker. Er werd in de Beursstraat met enige regelmaat een auto gekraakt. Het was steeds hetzelfde: de autokraker komt aanlopen, kijkt in de auto, loopt even door, kijkt om zich heen, loopt terug, tikt ruitje in, opent de deur, duikt de auto in en sloopt snel met de radio eruit. Zo snel kan je niet met je ogen knipperen of de kraker loopt met radio onder zijn jasje van de auto weg. Het posten in de passerelle voelde net aan als vissen, ... ze bijten een beetje, maar de dobber ging maar niet onder.. Uiteindelijk werd ons posten "beloond". We hadden beet! Binnen een aantal seconden kwamen de collega's de Beursstraat inhollen en kon de autokraker aangehouden worden. Dit schouwspel herhaalde zich die nacht 5 keer. Het was inmiddels vroeg in de ochtend, zo tegen vijfen. Eigenlijk tijd om maar weer eens op te stappen. Schuin onder de passerelle, loopt de Enge Kerksteeg. Een kroeg in de Warmoesstraat waar mannen die in het leer gekleed gaan en hun plezier en vertier zoeken, ging kennelijk sluiten. De een na de andere in het leer geklede man kwam de steeg uit lopen. Soms een stelletje die uitgebreid op de hoek afscheid van elkaar stonden te nemen. Niets was te dol. Op een gegeven moment komt er een stelletje de steeg uitlopen. Ze hadden er aardig de pas in, ze liepen als 2 militairen naast elkaar en in de maat. Dit trok onze aandacht. Ik hoor Louis nog zeggen: "Kijk nou die twee daar, die lopen hand in hand..... Terwijl de mannen dichterbij kwamen lopen en nagenoeg onder de passerelle liepen, zagen wij wat er precies aan de "hand" was. De man links liep met zijn handen op zijn rug, .........het laat zich raden wat zijn maatje die rechts van hem liep, tijdens het lopen in zijn hand vasthield.
|