Auteur: Marten de Vries jaar: 1978

H.

Aan de Warmoesstraat heb ik zeven jaar dienst gedaan op groep 7. Mijn eerste opdracht kan ik me niet meer herinneren, maar ik weet nog wel met wie ik voor het eerst, in de zomer van 1978, de straat op ging.
Met H. Een ervaren hoofdagent, die mij na de 9^e dienstgroep de nóg fijnere kneepje van het vak zou leren.

Ik had mijn VRO (Voortgezette Rijopleiding) en ik mocht dan ook direct achter het stuur van een pitauto plaatsnemen. H. nam plaats op de passagiersstoel en nam de houding aan die ik later zo goed van hem leerde kennen. Achteruitleunend, met de handen op de buik gevouwen en met stoïcijns gezicht alsof hij alles wat er gebeurde en nog zou gaan gebeuren, gelaten over zich heen zou laten komen.

Met het zweet in mijn handen startte ik de auto en reed de Warmoesstraat uit.

Gekomen ter hoogte van de Zeedijk zag ik een auto van rechts komen die over de rijbaan van de Zeedijk reed. Ik wilde net op de rem trappen, want een politieagent moet zeker weten dat verkeer van rechts voorrang heeft, toen H. in mijn oor schreeuwde: “Kijk uit!!!!

Het gevolg was dat ik van schrik wat krachtiger op de rem trapte en ik hem ophing in de autogordels.

“Wat is er?”, vroeg ik, terwijl ik hem geschrokken aankeek.

“Er komt een auto van rechts”, zei hij streng.

“Daarom rem ik toch”, zei ik verontwaardigd.

“Ja, maar dat had je niet gedaan als ik je niet gewaarschuwd had”.

Tegenwoordig werken we aan hetzelfde bureau en we hebben het er nog wel eens over.

Hij blijft nog steeds beweren dat hij me toen behoed heeft voor het tikken van mijn eerste schaderapportje, terwijl ik nog steeds vind dat hij wat overdreven reageerde.

Samen gaan we nog wel eens een biertje drinken. Als de eerste pul voor hem wordt neergezet neemt hij dezelfde houding aan als toen in de auto. Alleen zijn gezicht staat dan wat anders. Er komt een tevreden glimlach op.

Ik ging toen als “groentje” met een ervaren hoofdagent de straat op. Later kwamen we er achter dat hij exact één maand en drie dagen ouder is dan ik. We gaan in dezelfde tijd met de TOR (Tijdelijk Ouderdoms Regeling).

We hebben het verzoek al ingediend en het is goedgekeurd.

Maar nu de overheid zo bezig is met het pre-pensioen vrezen we alle twee dat we nog een tijdje mee moeten.

Zeer vervelend. We weten al vier jaar dat we er op ons 58^e jaar uit kunnen.
Enige maanden geleden hebben we het verzoek ingediend en hebben de toezegging gekregen dat we er begin 2007 mee mogen stoppen. Echter, mochten de plannen van de overheid doorgaan dan gaan we er niet over twee jaar uit, maar, in het ergste geval, over tien jaar.