Auteur: Theo Evers
jaar: 1997
Groentje(2)
zie ook Groentje
Toen ik in 1997, na 13 jaar werken aan het 6e district, weer wilde solliciteren aan bureau Warmoesstraat, besloot ik voorafgaande aan de sollicitatie een week 'proef' te draaien, om te kijken of het wel of niet zou bevallen. Ik was immers lang weggeweest van bureau Warmoesstraat.
Ik werd door de inspecteur Geert gekoppeld aan de hoofdagent Marcel M. en draaide met hem enkele middagdiensten mee.

Tijdens een van deze diensten surveilleerden wij in burger en liepen over de Oude Hoogstraat. Toen wij bij de brug over de Oudezijds Voorburgwal kwamen, zag ik Marcel ineens bij mij weglopen en voor ik het wist greep hij een man beet, duwde hem plat tegen de gevel van een huis en begon hij hem te fouilleren.
Ik begreep nog wel dat hij vermoedelijk een drugsdealer te pakken had, maar ik had de transactie tussen de dealer en de verslaafde gemist.

Terwijl Marcel de dealer fouilleerde zag ik dat, naar later bleek, een groepje verslaafden opvallend dicht bij ons bleven staan.
Marcel haalde enkele kleine voorwerpen uit de zakken van de man en liet een lucifersdoosje op de grond vallen.
Ik onderzocht dit doosje en zag dat daar een aantal witkleurige stukjes plastic in zaten, waarvan enkele uit het doosje op de grond vielen.
Aangezien ik deze stukjes plastic niet herkende als korreltjes cocaine (in mijn beleving werden de harddrugs nog altijd als in anno 1981 verpakt in papieren wikkels) wilde ik deze stukjes plastic wegschoppen.
Op dat moment hoorde ik Marcel roepen. "Hee, joh, dat is de dope" en ik zag dat enkele verslaafden op de korreltjes cocaine wilden duiken. Gelukkig was ik ze nog net even voor en kon ik de harddrugs veiligstellen.

'Groentje', dacht ik bij mijzelf, weer wat geleerd.

Aan het bureau zag ik later dat de hedendaagse harddrugs in minuscuul kleine stukjes plastic waren verpakt.

Zo zie je maar, je bent nooit te oud om te leren.