Auteur: Theo Iking
Jaar: begin '80
De Gek
Het was op een morgen begin jaren tachtig.
De nachtdienst had ´s nachts een gestoorde en zeer agressieve man ergens vandaan geplukt. Tijdens het overnemen van de dienst en uit het dagrapport bleek dat de man kennelijk stapelgek was en met iedereen zomaar op de vuist ging. De man had men in een cel achter in de cellengang gestopt om zo ook een beetje van zijn geschreeuw en getier verlost te zijn.
Via de meldkamer van de GG en GD had men een psychiater reeds besteld.

Toen vervolgens in de ochtend de psychiater binnenkwam en zich meldde bij de wachtcommandant liep ik met mijn maat met de psychiater mee. Al lopende door de cellengang vertelden we de psychiater dat de man stapelgek was en zeer agressief.
De psychiater bleef met een schok stil staan en keek ons met grote ogen aan.
De psychiater vroeg hoe wij wisten dat de man gek was, "Bent u dan ook psychiater???? Heeft u hiervoor gestudeerd???? Weet u wel wanneer iemand gek is?????? Ik bepaal wel of iemand gek of agressief is en niet u!!!!!.
De psychiater draaide zijn hoofd om en liep ons voorbij verder de cellengang in. Wij keken elkaar aan en haalden onze schouders op en volgenden de psychiater die kennelijk wist waar hij moest zijn. Bij de cel ging de psychiater, zonder ons nog een blik waardig te gunnen, voor de celdeur staan. Wij deden de deur open en lieten de psychiater de cel binnengaan en bleven in de deuropening staan.
De psychiater draaide zich om en keek ons weer met grote ogen en vroeg "Moeten jullie hier bij zijn?????" Wij keken elkaar weer aan haalden onze schouders op en deden de deur van de cel weer dicht. Nog voordat de celdeur geheel dicht was hoorden wij de eerste kletsen al vallen, direct gevolgd door het gillen van de psychiater.
Daar wij hiervoor niet geleerd hadden en dit mogelijk bij de behandeling zou kunnen horen, lieten we de celdeur nog maar even dicht.
Even dachten wij HELP HELP te horen, maar omdat we dit niet zeker wisten, besloten we de behandeling niet te storen en even te wachten. Tot we vervolgens toch na ongeveer een minuut maar besloten de celdeur weer te openen, kwam de psychiater er uit vliegen. De op de grond zittende en inmiddels gekreukelde psychiater keek ons met grote ogen aan en riep: "Hij is gek, Hij is gek!!!!! Hij is zo gek als een deur!!!!!.

Mijn maat haalde zijn schouders op, keek de psychiater aan en zei: "Dat weten wij ook wel, daarvoor hoef je niet geleerd te hebben." Mijn maat draaide zich om en liep terug naar de wachtkamer.

En de gek ????. Die is later door de GG en GD opgehaald en in een dwangbuis naar een inrichting gebracht.