Auteur: Piet Middelkoop Jaar: voorjaar 1979

Een goeie diender...... zie ook "Londje lijden"

Het was weer eens zo ver: Theo en ik kregen de post Bantammerbrug en "gewapend" met een vers bonnenboekje liepen we naar de bekende brug. Vanuit de verte zagen we al dat er weer veel fout geparkeerd werd.

Ik kan me voorstellen dat de winkeliers op de hoeken van de brug ons zat waren.
Elke keer als er daar geschreven werd, holden de klanten uit de winkels naar buiten en verlieten vervolgens met de auto de brug.
De Chinese winkelier van de Toko op de hoek had ons al eens eerder aangesproken of we nu echt niets anders te doen hadden dan zijn klanten wegjagen....

Het werd weer tijd voor de beproefde methode. Attentiefluitje in de mond, drie keer blazen en ja hoor, daar kwamen al weer wat mensen aangehold. Op het moment dat de eerste bon werd uitgeschreven, brak de hemel open en begon het vreselijk te regenen.

"Een goede diender wordt niet nat", was een van de eerste credo's die ik geleerd had en al schrijvend liepen Theo en ik naar de Chinese Toko. Deze Toko had de markiezen zowel aan de Gelderse Kade-kant als aan de Stormsteeg-kant uitgeklapt.

Schuilend en schrijvend stonden we droog onder de markiezen op de Gelderse Kade.

De bestuurders die aan kwamen hollen stonden op deze manier ook droog, betaalden en reden weg.

De eigenaar zag ons staan en voor dat we het wisten werd de markies waar wij onder stonden, opgetrokken zodat wij weer in de regen stonden.
Wij keken elkaar aan en alsof het afgesproken was, maakten wij tegelijk 3 passen opzij naar rechts en stonden weer droog onder de volgende markies.

Er stonden nog wat auto's op de brug en wij schreven weer verder.

Je kon er op wachten, de Chinese eigenaar keek ons glimlachend aan en hopla, daar ging de markies waar wij onder stonden de lucht in. Zonder enig woord te wisselen herhaalde dit schouwspel zich 5 keer.
Bij het optrekken van de laatste markies in de Stormsteeg waren wij klaar met onze opdracht.

Beleefd groetend verlieten wij de Bantammerbrug.......