Worden we op een zwoele zondagavond in 1977 als 2.01 door kamer 14 naar de Zeedijk gestuurd nabij de Oudezijds Kolk. Een op de hoek aldaar praktiserende dame had een gewonde duif gevonden en wist niet wat ze daarmee aan moest. Of wij die even op wilden halen. Komen we terplaatse en treffen we de dame in beroepskleding aan voor haar boudoir. Mijn maat Herman vraagt waar het slachtoffer zich bevond. Waarop de dame wees naar een hoekje naast de natuurstenen trap die naar haar peeskamertje leidt. Herman buigt voorover en pakt de duif in kwestie in zijn beide grote handen en bekijkt het dier eens goed. Vervolgens zet hij de duif op het ronde linker voorwielscherm van onze dienstkever. Hij laat het beest los en de duif valt onmiddellijk morsdood van het voorwielscherm op de grond. Waarop Herman uitroept: kijk nou es, hij leeft al niet eens meer….. Dame in kwestie helemaal in de stress. Gelukkig had zij niet gezien dat hij de duif al bij het oppakken van de straat een tikkie te strak rond zijn duivenekje had vast gepakt….. De duif is later afgeleverd als slangevoer bij Artis.
|
