Het kastje van groep 4 bevatte vele wonderlijke zaken, waaronder een boekje "Gelazer met de Prinsemarij", dit boekje werd altijd gegeven aan de nieuwkomers op de groep. Buiten de kantoorartikelen, pennen, gummetjes, nietjes en dat soort zaken lag er ook een bril met goudkleurig montuur en een stethoscoop in. De bril was echter niet voorzien van glazen en in een melige bui zette iemand die bril wel eens op...... Tijdens een nachtdienst werd een verdachte voor zijn eigen veiligheid ingesloten. De man had aardig wat gedronken. Nadat de man in de cel was ingesloten, drukte hij elke keer op het belletje om aan te geven dat hij dorst had of dat "iemand" wilde spreken. Voor de zekerheid toch maar de dienstdoende piketarts van de GG en GD laten komen. De man werd onderzocht en volgens de arts mankeerde hij niets. Hij had alleen iets te veel gedronken. We hoefden ons geen zorgen te maken. Nadat de arts wegging bleef de man maar op het belletje drukken en bleef hij maar roepen dat hij de dokter weer wilde zien. Uiteindelijk pakte collega Kees het brilletje uit de la, pakte de stethoscoop en hing deze, als een dokter, om zijn nek. Kees had met deze bril op wel de uitstraling van een dokter. Ik mocht 'de dokte'r voorgaan naar de cel van man. Nadat ik de celdeur openmaakte kon ik nog net serieus zeggen: "Kijk eens, hier is dokter Oetker voor U", en vervolgens liet ik Kees de cel binnengaan. Terwijl dokter Oetker de man diep liet zuchten en puffen en interessant met de stehoscoop deed, stonden wij met zijn allen achter de celdeur het onderzoek van de dokter gade te slaan. Dokter Oetker wreef meerdere malen in zijn ogen, dwars door zijn brilleglas heen. Dokter Oetker had een aardig gesprek met deze man en verzocht mij, als kamerwacht, de man te voorzien van een extra deken en een paar bekers water. Zo gezegd, zo gedaan......... De rest van de nacht hebben we de man niet meer gehoord. 
|