In 1991 zat ik weer eens op het Zeedijkteam. Een team dat zich voornamelijk bezig hield met het bestrijden van de handel in harddrugs. Ongeveer in die tijd gingen we vaak vermomd de straat op om zo niet herkent te worden door de plaatselijke handelaren in drugs. Dit heeft veel hilarische taferelen opgeleverd. Die avond gingen wij met het team weer vermomd de straat op. Op de Zeedijk wemelde het van junks en dealers. De dealers wilde natuurlijk graag van hun handel af en dat leidde er toe dat enkelen van hen veel risico gingen nemen. Prijzen schoten omhoog en omlaag en soms leek het de Dappermarkt wel, zo hard werd er met luide stem aangeboden. Op een gegeven moment werd mijn maat aangesproken door een dealer die zich in de Boomsteeg bevond. "Hé, psst, dope kopen? Ja jij daar, wat wil je wit of bruin?" Mijn maat en ik keken om ons heen, maar zagen niemand anders dus hij had het toch tegen ons. "Wat heb je dan, laat eens zien?" "Nee man niet hier, het wemelt van de politie, zijn jullie nieuw of zo? Jezus wat een klojo's". Nou moet ik zeggen dat je op dat moment aan ons uiterlijk van alles toe kon schrijven maar lid van het Amsterdamse politiekorps niet. Kom mee dan gaan we effe een stukje verder op. Hierop liepen we met de dealer mee via de Zeedijk rechtsaf de Stormsteeg in, in de richting van de Geldersekade. Op de hoek bij de apotheek bleef hij staan. Gaan jullie om de hoek staan dan blijf ik opletten of de kit eraan komt zei hij met een blik van een professional in zijn ogen. Hierop draaide hij zich weer naar ons om en zei: "Oké zo doen we het. Ik laat jullie de dope zien en dan hoor ik wel of het goed is." "Nou laat maar zien dan?" "Nee man, Jezus ongelofelijk zeg. Jullie gaan achter mij staan en dan doe ik zo onopvallend mogelijk mijn handen op mijn rug met de dope erin. Dan lijkt het net of ik zomaar wat sta." Zo gezegd zo gedaan. De dealer deed zijn handen op zijn rug met daarin een hoeveelheid bolletjes dope en liet die zo aan ons zien. De dope was zo te zien goed en omdat hij toch al in de goede positie stond hoorde hij alleen het geklik van de boeien om zijn polsen. Wat hij toen zei zal ik maar niet herhalen. Dat haalt de toetsingscommissie toch niet. De verdachte ging voor de officier voor bezit met handelsindicatie. 
|