Auteur:
Theo Evers
Jaar: onbekend |
Bananasplit!?
|  |
Af en toe
zie je iets gebeuren, waar je jaren later nog hard over kunt lachen.
Tijdens
een nachtdienst stond ik met mijn collega op de brug over de Geldersekade,
nabij de Stormsteeg.
Mijn collega sprak iemand aan en ik keek wat rond, op zoek naar zaken
die niet door de beugel konden.
Op een
gegeven moment zie ik over de rijbaan van de Geldersekade, uit de richting
van de Prins Hendrikkade, een zwartkleurige Mercedes Benz van het grootste
type aan komen rijden.
Voorin in deze auto zaten twee mannen. Ik zag, dat de bestuurder de
auto, gekomen ter hoogte van de brug en nabij de Apotheek, aan de linkerzijde
van de rijbaan ging inparkeren.
De man
had zeker nog maar net zijn rijbewijs. Hij was me daar aan het stuntelen.
Naar voren, naar achteren, weer helemaal uitparkeren. De wagen was duidelijk
groter dan ie leek.
Ik zag
het tafereel met een glimlach aan. Nu, dat zou veranderen!
Het lukte
de bestuurder maar niet om die grote bak netjes in te parkeren.
Ik zag dat zelfs de passagier moest helpen en uit de auto kwam.
Je moet
weten dat langs de kademuur geen hekwerk, leuning of iets dergelijks
was aangebracht.
De passagier
liep vervolgens naar de linkerzijde van de Mercedes, dit was dus de
waterkant en gaf hierna aanwijzingen aan de bestuurder.
Ik maakte
mijn collega attent op het tafereel.
Ik zag
hierna de auto stapvoets naar achteren komen, waarbij de passagier op
een gegeven moment geen ruimte meer had en slechts één
stap naar achteren MOEST doen.
Vervolgens
zie ik de man rechtstandig naar beneden vallen en hoorde ik een harde
plons.
Ik dacht
nog, nee hè, dit is niet echt. Dit is Bananasplit. Die Ralph
Inbar staat zeker ergens in de buurt te filmen.
Het was
ter plaatse waar de man in het water viel niet diep, want ik zag dat
de man tot zijn middel in het water stond.
De kademuur
was, ter plaatse waar de man stond, te hoog. De man kon niet zelfstandig
uit het water komen.
Bulderend
van het lachen liepen mijn collega en ik in de richting van de kademuur.
De bestuurder snapte niet waar zijn maat was gebleven, stapte uit de
auto en ging hem zoeken. Hij wist nog niet dat zijn vriend in het water
was gevallen.
De 'zwemmer'
was behoorlijk kwaad en begon hardop tegen ons te schelden, temeer omdat
hij het idee had dat wij hem uitlachten en hij had gelijk!
Wij moesten
op ons buik liggen om de man uit het water te kunnen trekken.
Nadat de
man op de kant stond kreeg ook zijn vriend een portie koosnaampjes naar
zijn hoofd geslingerd en liep de man kwaad weg.
|