Een goed gebruik was het om na de nachtdienst, met z’n allen, na te praten over de afgelopen nacht onder het genot van een frisje of iets sterkers. Na de aflossing door de ochtenddienst gingen wij dan zitten in het voorste gedeelte van de kantine bij de TV en het aquarium. Het was op een zaterdag- of zondagmorgen. Als laatste kwam Theo E de kantine binnen. Theo was altijd wel in voor een grap of grol, zo ook deze keer. Uit ballorigheid pakte hij een leeg koffiekopje en smeet die in de richting van het raam aan de Warmoesstraatzijde. Daar zat één van de groepsbrigadiers, Popke, die al startklaar in zijn stoel zat om vooral de trein naar huis niet te hoeven missen. Het vliegende kopje belandde in een sierlijke boog pijnlijk en precies op de vingers van Popke. Licht geprikkeld door de nachtdienst en door de actie van Theo, smeet Popke het kopje als een ongericht projectiel in de richting waar hij Theo vermoedde. Het afgeschoten kopje ging echter een andere kant op. Op een stoel langs de muur, ongeveer halverwege de zitruimte, zat Peter B na te genieten van zijn dienst. Opeens schoot er een wit koffiekopje langs zijn hoofd die bijna zijn toch al scheve bril op een haar na miste. Het kopje knalde tegen de muur. Door de snelheid kaatste het verder de zitruimte in richting keuken. Je zag Popke al opgelucht kijken omdat Peter net niet geraakt was. Peter dacht nog even aan een aanslag gepleegd door een rancuneuze groepsbrigadier. Met onverminderde snelheid was het kopje op zoek naar een doel dat kon dienen als obstakel. Wederom knalde het kopje ergens tegen aan……… Je raadt het al, het aquarium en wel tegen de linkerzijde. Vooralsnog kwam een ieder er goed vanaf totdat er opeens een kleine barst in het glas van de vissenkom zichtbaar werd. Geen grote scheur maar eentje van voldoende formaat die langzaam en regelmatig druppels water doorliet. Volgens reële inschatting van veel collega’s was het onmogelijk dat Popke zijn trein ging halen. Het beheer van het aquarium lag bij Henk van S., maar die lag zo vroeg in het weekend nog in bed. Uiteindelijk heeft Popke Henk uit zijn bed moeten bellen met een 'slecht nieuws' bericht. Als ik tegenwoordig iemand de naam Popke hoor zeggen, zeg ik meteen: “Oh, je bedoelt Kopke” , in de hoop dat ik dit verhaal nog eens in geuren en kleuren mag vertellen. Na deze publicatie zal dat wel over zijn,…… sorry Popke. 
|