Het zal eind '70-tigger jaren zijn geweest want ik zat toen nog "in het pak" op groep 3 met als groepsbrigadiers Meindert P. en Tom van de E. (voor de buitenwacht ook wel Mini en Maxi genoemd). Meinder was eigenlijk de rust zelve maar Tom kon op z'n tijd best een gifkikker zijn. Hij lag mij minder dan Meindert. In die tijd had je een week alleen maar dagdienstdiensten en dan kon je met de groep dingen doen die in andere diensten niet konden....bijvoorbeeld de Verkeerscontrole! Ook ik ging toen ooit met de hele groep naar de Westerdoksdijk voor zo'n controle; alles onder de bezielende leiding van Mini en Maxi. Als "hotspot" was door Tom van de E. de Rijdentijdenwet en alles wat daarbij hoort, uitgekozen om gecontroleerd te worden...rijtijdenboekje...tachograafschijf...inlegvellen en weet ik al niet meer. Nou was de Rijtijdenwet wel het laatste wat me in die tijd interesseerde...al dat gefröbel in de werkmap en al die pieken en dalen op die tachograafschijf...nee, geef mijn portie maar aan Fikkie was het in die tijd! Ik hield me dus enigszins afzijdig en wandelde met de handjes op de rug (waar zie je dat hedentendage nog) heerlijk in het zonnetje op en neer de Westerdoksdijk over terwijl de rest van de groep driftig bezig was om vrachtauto's al dan niet met aanhanger "aan de kant" te gooien om aan een indringende controle te onderwerpen. Kennelijk was dat spazieren van mij Tom opgevallen want van tijd tot tijd hoorde ik hem schreeuwen: "John...komt er weer één...die's voor jou!" en eer ik me omgedraaid had in de richting vanwaar die vrachtauto had had moeten komen, was-ie alweer voorbij; dit tot groot ongenoegen van Tom, want tijdens het passeren van het object hoorde ik hem weer hartgrondig vloeken. Voor de zoveelste keer meldde Tom dat er een vrachtauto voor mij onderweg was en ik besloot dan toch maar deze "aan de kant" te gooien hetgeen middels het bekende stopteken ook lukte. Bleek een vrachtwagen met aanhanger te zijn. Als een volleerd diender sprak ik de chauffeur aan en vorderde alles wat daar maar voor in aanmerking kwam, mij dat uit te leveren. Met een uitgestreken gezicht heb ik toen alle aan mij overhandigde papieren bekeken waarbij ik toch duidelijk de chauffeur de indruk heb gegeven dat ik er wel degelijk verstand van had. Althans dat dacht ik...tot het moment dat brigadier Tom zich er mee begon te bemoeien. "Hoe is de koppelingsklasse?" vroeg-ie aan mij. Koppelingsklasse? Koppelingsklasse? Waar kon ik dat vinden in Godsnaam dacht ik. "Oh...die is prima hoor brigges!" riep ik richting Tom, gaf de bestuurder zijn papieren terug, wenste hem vervolgens een goede reis en heb hem nog net niet uitgezwaaid. Tom kwam naar me toe en vroeg nogal geirriteerd of de koppelingsklasse goed was van de zojuist gecontroleerde vrachtwagen. "Natuurlijk was die goed" zei ik hem..."zag het toch zelf?" "Wat dan?" was de wedervraag van Tom. "Nou, de koppeling was klasse, mankeerde niks aan hoor!" kreeg hij van mij te horen. Vanwege het geluidsniveau van Tom ben ik maar weer een stukje verderop gaan staan.... Nee, verkeerscontroles waren echt niet aan mij besteed en ik hoefde van Tom ook nooit meer mee....verkeerscontroles houden! 
|