Auteur:Harry Onderwater Jaar: onbekend

Paars Dafje (2) zie ook Paars Dafje

Als aanvulling op John's verhaal: Het tweede - het rustige - deel van het verhoor werd door Rene, m'n maat, gedaan. Dat was in verband met de onafhankelijkheid.

Het werd een onderzoek volgens het boekje. De verdachte heeft de volle vier dagen vastgezeten, voordat wij helemaal klaar waren. Voor de zekerheid hebben wij de DAF op vingerafdrukken laten onderzoeken, voor het geval de verdachte zijn verklaring in zou trekken. De technische rechercheur, die dat kwam doen vond het allemaal wel grappig. Zelf reed hij nota bene in een Lelijke Eend.
Die koop je toch ook alleen maar als je een liefhebber bent! Hij poederde mijn auto van binnen en van buiten en niet zo zuinig ook. Maanden later had ik nog van dat zilveren poeder aan mijn arm zitten als ik met het raampje open reed.

Je werd wel weer even met je neus op de feiten gedrukt. Nu was je zelf eens het slachtoffer. In de daarop volgende weken hield ik meelevende praatjes met Duitse toeristen tijdens hun aangifte van diefstal uit auto. "Ik leef met u mee. Is mij laatst zelf ook overkomen. Is er dan niets meer heilig?"

Er is daarna nooit meer ingebroken in mijn Dafje. Het verhaal ging als een lopend vuurtje over de Zeedijk. Alle junken in de binnenstad wisten nog diezelfde dag, dat een paarse DAF openbreken zo'n beetje het stomste was dat je kon doen. Ik heb hem de rest van mijn Warmoesstraattijd midden op de Zeedijk geparkeerd. Dat was de veiligste plek van Amsterdam ……… als je in een paarse DAF reed!